اضطراب موقعیتی یکی از شکلهای رایج اضطراب است که در پاسخ به شرایط یا موقعیتهای خاص بروز میکند. این نوع اضطراب میتواند در آزمونها، سخنرانیهای عمومی، مصاحبههای شغلی، پرواز، رانندگی یا سایر موقعیتهای پراسترس تجربه شود. اگرچه تجربه اضطراب در برخی شرایط طبیعی است، اما وقتی شدت آن مانع از عملکرد روزمره شود، نیاز به شناسایی عوامل مؤثر و یادگیری راهکارهای مدیریت اضطراب موقعیتی بیش از پیش حس میشود. در ادامه این مطلب از کلینیک سکستراپی دکتر نجات، مرجعی برای درمان واژینیسموس، بیشتر به این موضوع خواهیم پرداخت.
اضطراب موقعیتی چیست؟
اضطراب موقعیتی (Situational Anxiety) زمانی ایجاد میشود که فرد در واکنش به یک رویداد خاص یا موقعیت غیرمعمول، احساس ترس و نگرانی شدیدی کند. این حالت معمولاً فراتر از استرس عادی است و میتواند تحمل فرد را در آن لحظه کاهش دهد. اضطراب موقعیتی برخلاف اختلال اضطراب عمومی که نگرانی مزمن و بیدلیل را شامل میشود، تنها در شرایط یا مکانهای مشخصی خود را نشان میدهد.
علل اضطراب موقعیتی
- تجربیات گذشته: خاطرات ناخوشایند از موقعیت مشابه در گذشته (مثلاً سقوط هواپیما) میتواند عامل ترس دوباره باشد.
- انتظارات منفی: پیشبینی ناکامی یا سرزنش شدن توسط دیگران قبل از ورود به موقعیت، سطح استرس را بالا میبرد.
- ویژگیهای شخصیتی: افرادی که کمالگرا هستند یا عزتنفس پایین دارند، بیشتر در معرض اضطراب موقعیتی قرار میگیرند.
- عوامل زیستی: ممکن است ژنتیک، عدم تعادل هورمونی یا حساسیت بیشازحد سیستم عصبی در بروز اضطراب نقش داشته باشند.
علائم و نشانههای اضطراب موقعیتی
اضطراب موقعیتی میتواند هم جسمی و هم روانی باشد. از جمله علائم شایع میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- تپش قلب و افزایش ضربان
- تعریق بیش از حد و لرزش دستها
- خشکی دهان و تنفس سطحی
- احساس تنگی نفس یا خفگی
- اضطراب ذهنی، نگرانی مزمن و افکار منفی
- بیقراری، ناتوانی در تمرکز و احساس ضعف جسمی

تفاوت اضطراب موقعیتی با اختلال اضطراب عمومی
| ویژگی | اضطراب موقعیتی | اختلال اضطراب عمومی |
|---|---|---|
| دامنه نگرانی | محدود به شرایط یا رویداد خاص | نگرانی گسترده و بیدلیل در همهجا |
| مدت زمان | کوتاهمدت و مرتبط با موقعیت | مداوم و طولانیمدت |
| تأثیر بر عملکرد | فقط در زمان وقوع موقعیت مشخص | در تمام جنبههای زندگی |
| درمان و مدیریت | با مواجهه و تکنیکهای فوری قابل کنترل | نیازمند درمان مداوم و جامعتر |
راهکارهای مدیریت اضطراب موقعیتی
برای کنترل اضطراب موقعیتی، بهتر است از ترکیبی از تکنیکهای روانشناختی، فیزیکی و رفتاری استفاده کنید:
۱. تکنیکهای تنفس و ریلکسیشن
- تنفس عمیق شکمی (تکنیک ۴-۷-۸): نفس را ۴ ثانیه درون بکشید، ۷ ثانیه نگه دارید و ۸ ثانیه بازدم کنید.
- تمرینات ذهنآگاهی (Mindfulness): تمرکز آگاهانه بر لحظه حال و چشمپوشی از افکار منفی.
۲. مواجهه تدریجی (Exposure Therapy)
- فهرستی از موقعیتهای استرسزا تهیه کنید و از کماسترسترین شروع نموده و به تدریج به سمت موقعیتهای سختتر حرکت کنید.
- تکرار و استمرار مواجهه، باعث کاهش ترس و عادت سیستم عصبی به موقعیت میشود.
۳. اصلاح شناختی (Cognitive Restructuring)
- شناسایی افکار منفی خودکار (مثلاً «من حتماً شکست میخورم»)
- جایگزینی با باورهای واقعبینانهتر («ممکن است اشتباه کنم، اما میتوانم دوباره تلاش کنم»).
۴. نقش حمایت اجتماعی
- صحبت با دوستان، خانواده یا گروههای پشتیبانی میتواند بار روانی را کاهش دهد.
- اشتراک احساسات و دریافت بازخورد مثبت از دیگران باعث افزایش اعتماد به نفس میشود.

درمانهای روانشناختی و دارویی
- رواندرمانی شناختی-رفتاری (CBT)
رواندرمانی شناختی-رفتاری یکی از موثرترین روشها برای مقابله با اضطراب موقعیتی است. این روش ترکیبی از تکنیکهای مواجهه، اصلاح شناختی و آموزش مهارتهای مؤثر در مدیریت استرس را ارائه میدهد. - دارودرمانی
در موارد شدید که پاسخ به روشهای غیردارویی ناکافی است، ممکن است پزشک از داروهایی مانند آرامبخشهای کوتاهاثر (بنزودیازپینها) یا داروهای ضداضطراب (SSRIs) استفاده کند. این داروها بهتر است تحت نظر روانپزشک مصرف شوند. - سبک زندگی و پیشگیری
ورزش منظم: فعالیتهای هوازی مانند دویدن، شنا یا پیادهروی روزانه باعث تولید اندورفین و کاهش استرس میشود.
خواب کافی: کمخوابی میتواند سطح اضطراب را تشدید کند؛ حداقل ۷ تا ۸ ساعت خواب شبانه توصیه میشود.
تغذیه سالم: مصرف غذاهای غنی از امگا۳، ویتامینهای گروه B و منیزیم به بهبود عملکرد مغز و کاهش اضطراب کمک میکند.
کنترل کافئین و قند: دوری از مصرف بیشازحد قهوه، نوشابههای انرژیزا و شیرینیجات باعث تثبیت خلق و خو میشود.
نتیجه گیری
اضطراب موقعیتی میتواند کیفیت زندگی و عملکرد فرد را تحت تأثیر قرار دهد، اما با شناخت علل، علائم و بهرهگیری از ترکیب تکنیکهای تنفس، مواجهه تدریجی، اصلاح شناختی و در صورت نیاز دارودرمانی، میتوان آن را مدیریت کرد. ایجاد سبک زندگی سالم، حمایت اجتماعی و پیگیری درمانهای روانشناختی راهگشای عبور از ترسها و بازگشت به آرامش است. با به کارگیری این روشها، رفتهرفته توانایی شما در کنترل اضطراب موقعیتی افزایش یافته و عملکردتان در موقعیتهای چالشبرانگیز بهبود مییابد.
سوالات متداول درباره اضطراب موقعیتی
- اضطراب موقعیتی تا چه حد طبیعی است؟
تجربه اضطراب در شرایط استرسزا طبیعی است؛ اما وقتی شدت و تکرار آن به حدی است که مانع از انجام فعالیتهای روزانه شود، باید به دنبال درمان باشید. - آیا استفاده از دارو ضروری است؟
بسیاری از افراد با روشهای غیردارویی مانند تنفس عمیق و مواجهه تدریجی بهبود مییابند؛ اما در موارد شدید، دارودرمانی زیر نظر پزشک میتواند ضروری باشد. - چه زمانی باید به متخصص مراجعه کنم؟
اگر اضطراب شما بیش از ۶ ماه ادامه داشته، خواب یا کیفیت زندگی را مختل کرده و به روشهای خودیاری پاسخ نمیدهد، حتماً به یک روانشناس یا روانپزشک مراجعه کنید.

